berjenaka | berbuat atau berkata-kata utk membuat orang tertawa; berkelakar; berlawak. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
berjenaka | berbuat sesuatu perlakuan atau berkata-kata utk membuat orang ketawa, melawak, berkelakar: dlm perjalanan itu kami tidak putus-putus ~; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
berjenaka | berbuat atau berkata-kata utk membuat orang tertawa; berkelakar; berlawak. | Kamus Pelajar |
lawak | sesuatu yg diucapkan atau yg dilakukan utk menggelikan hati orang; jenaka; kelakar. berlawak melakukan atau mengucapkan sesuatu utk menggelikan hati; berjenaka; berkelakar. pelawak 1 orang yg suka berjenaka atau suka membuat kelakar. 2 orang yg kerjanya berlawak; tukang lawak. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
lawak | sesuatu yg diucapkan atau yg dilakukan utk menggelikan hati orang; jenaka; kelakar. berlawak melakukan atau mengucapkan sesuatu utk menggelikan hati; berjenaka; berkelakar. pelawak 1. orang yg suka berjenaka atau suka membuat kelakar. 2. orang yg kerjanya berlawak; tukang lawak. | Kamus Pelajar |
berkelakar | berjenaka, bergurau senda, berlawak, berolok-olok, berseloroh: ia ~ dan kami pun ketawa terbahak-bahak. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
membanyol | berjenaka, berlawak. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
berogak-ogak | berjenaka, berkelakar, melawak; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
berlelucon | berkelakar, berjenaka, berlawak. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
mendagel | melawak, berjenaka (utk membuat orang ketawa). | Kamus Dewan Edisi Keempat |