Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.ku.jut] | برکوجوت

Definisi : 1. menggantung diri; 2. terikat (kerana telah melakukan kesalahan), terlibat, tersangkut dlm perkara dll: semuanya berkujut-kujut dlm perkara itu; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berkujut


Kamus Bahasa Melayu

KataTakrifSumber
berkujut1. menggantung diri; 2. terikat (kerana telah melakukan kesalahan), terlibat, tersangkut dlm perkara dll: semuanya berkujut-kujut dlm perkara itu;Kamus Dewan Edisi Keempat
kujut; tempat ~ tempat orang digantung; berkujut 1. menggantung diri; 2. terikat (kerana telah melakukan kesalahan), terlibat, tersangkut dlm perkara dll: semuanya berkujut-kujut dlm perkara itu; mengujut mencerut leher, mencekik leher dgn tali dll: hukuman orang Melayu di zaman dahulu utk kesalahan itu ialah disalang atau disula dan dikujut kalau kesalahan itu besar.Kamus Dewan Edisi Keempat

Kembali ke atas