| mengeritkan gigi | menggeserkan gigi (kerana marah dll). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| mengeritkan | ; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| mengeritkan gigi | menggeserkan gigi (kerana marah dll), menggertakkan (menggeratkan) gigi; kerip. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| mengeritkan | ; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll), menggertakkan (menggeratkan) gigi; kerip. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kerit | ; mengeritkan; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll). | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| kerit | mengeritkan;~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll). | Kamus Pelajar |
| menggertakkan | 1 memacu atau memukul kuda supaya berlari kencang. 2 merapatkan gigi atau mengeritkan gigi kerana marah dll. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| menggertakkan | 1. memacu atau memukul kuda supaya berlari kencang. 2. merapatkan gigi atau mengeritkan gigi kerana marah dll. | Kamus Pelajar |
| kerit I | bunyi spt bunyi orang mengerit (menggores) sesuatu dgn benda tajam; mengerit menggigit berdikit-dikit, mengerip, mengunggis (bkn tikus dll); mengeritkan; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll), menggertakkan (menggeratkan) gigi; kerip. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| menggertakkan | 1. menghentak atau mengacu (sesuatu) utk mengugut: digertakkannya perisainya kpd anjing itu; 2. memacu (kuda) supaya kencang larinya: Patan itu pun naiklah ke atas kuda itu lalu digertakkannya; 3. mengeritkan (gigi, geraham) kerana marah dll; 4. Kl menggoncang (bekas barang dll) supaya isinya padat; | Kamus Dewan Edisi Keempat |