| seloka | puisi yg berisi ajaran (sindiran, jenaka dll). | Kamus Pelajar |
| seloka | berseloka mengarang atau mengucapkan seloka. | Kamus Pelajar |
| seloka | puisi yg berisi ajaran (sindiran, jenaka dll). berseloka mengarang atau mengucapkan seloka. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| seloka | sj puisi yg mengandungi ajaran (sindiran, jenaka, dll); berseloka mengarang atau membawakan seloka: sambil itu ia bersyair, berbait, ber-gurindam dan ~. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| berseloka | mengarang atau mengucapkan seloka. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
| berseloka | mengarang atau membawakan seloka: sambil itu ia bersyair, berbait, ber-gurindam dan ~. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| berseloka | mengarang atau mengucapkan seloka. | Kamus Pelajar |
| berpantun | mengucapkan (menyanyikan) pantun: tiadalah pernah ia bertitah serta ~ seloka malam ini; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| penglipur lara | (Sas) orang yg menghiburkan hati yg duka dgn menyampaikan cerita rakyat yg berunsur jenaka, biasanya diselitkan dgn syair, pantun, seloka dsb. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| pelipur lara | (Sas) orang yg menghiburkan hati yg duka dgn menyampaikan cerita rakyat yg berunsur jenaka, biasanya diselitkan dgn syair, pantun, seloka dsb. | Kamus Dewan Edisi Keempat |