| terkudian | terkemudian, yg di belakang sekali, yg terakhir. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
| kudian | Mn kemudian, (ter)akhir, belakang: mereka yg datang ~ tidak mendapat tempat; mengudian berjalan (menyertai) di belakang, ikut (turut) di belakang: dia tak pernah datang bersama mereka melainkan ~ saja; mengudiankan 1. mengemudiankan, membelakangkan, meletakkan di belakang: orang yg datang lambat dikudiankan; 2. menangguhkan (menunda) pekerjaan; terkudian terkemudian, yg di belakang sekali, yg terakhir. | Kamus Dewan Edisi Keempat |