Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ma.ha.ra.ja] | مهاراج

Definisi : 1. raja besar; 2. sl gelaran atau se­butan bagi orang besar: Bendahara Seri M~; nikah M~ Boma prb nikah tanpa belanja; kemaharajaan perihal maharaja: semua negara Asia Pasifik pernah berada di bawah pengaruh besar ~ itu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ma.ha.ra.ja] | مهاراج

Definisi : 1 gelaran bagi raja-raja yg besar: ~ Rom. 2 sebutan utk orang-orang besar negeri: Bendahara Seri ~. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
maharaja
Rujuk :perintah, pemerintah,

Puisi
 

Bila maharaja diam di hutan,
     Tebu dan jagung rosak binasa;
Lama ditinggal wajah tuan,
     Rindu ditanggung setiap masa.


Lihat selanjutnya...(3)

Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
antonomasiaantonomasiaKesusasteraanPuisiGaya unsur yang menggunakan gelaran rasmi atau dikenal umum sebagai pengganti nama diri. Contohnya, Bendahara Seri Maharaja merujuk kepada Tun Mutahir,dan Bapa Kemerdekaan merujuk kepada Tunku Abdul Rahman Putra.
folk epicepik rakyatKesusasteraanTiadaNaratif lisan yang dipersembahkan di hadapan khalayak. Sama seperti karya lisan yang lain, epik rakyat tidak mempunyai pengarang yang jelas, dan menjadi sebahagian daripada tradisi rakyat yang disebarkan secara lisan. Kebanyakan epik rakyat disampaikan dalam bentuk puisi atau separa puisi. Biasanya, epik rakyat yang popular dipertingkatkan dan diperhalus menjadi epik tulisan. Contohnya, Epik Ramayana dan Mahabharata bermula sebagai epik rakyat yang kemudian digubah menjadi karya bertulis. Gilgamesh di Asia Barat dan Beowulf di Eropah ialah contoh epik rakyat yang terkenal. Dalam tradisi Melayu, Cerita Maharaja Wana yang menjadi repertoir dalam wayang kulit Siam di Kelantan ialah contoh epik rakyat yang baik. Epik rakyat dikenali juga sebagai epik primer atau epik primitif.

Kembali ke atas