Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : ; merencatkan menyebabkan ter­bantut atau terhenti, membantutkan: racun kulat boleh ~ pertumbuhan miselium, per­cambahan spora, dan pembiakan seks kulat; terencat terbantut, terhenti, tertahan: kerja­nya ~ kerana air pasang; ~ akal tidak normal keupayaan atau perkembangan mentalnya disebabkan faktor tertentu (bkn seseorang, terutamanya kanak-kanak); ~ otak terencat akal; keterencatan perihal atau keadaan terencat; kerencatan perihal (keadaan dsb) terencat (terbantut dsb), kebantutan: kanak-kanak itu biasanya dilahirkan tidak cukup bulan dan mengalami ~ pertumbuhan; ~ akal keadaan atau keupayaan mental seseorang yg tidak berkembang dan berfungsi secara normal, yg biasanya ditandai ciri-ciri tertentu. perencatan perihal merencatkan, perihal terencat (terbantut): ~ pertumbuhan jika berterusan lambat-laun akan membunuh kulat juga; perencat sesuatu yg merencatkan sesuatu yg lain; bencat, gencat. (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : ; merencatkan menyebabkan terhalang atau tertahan (bkn pertum­buhan, pekerjaan dll); membantutkan: Kekurangan zat makanan ~ pertumbuhan pokok. terencat terhalang atau tertahan (bkn pertumbuhan, pekerjaan dll); terbantut: Pertumbuhan pokok itu ~ kerana kekurangan air. keterencatan keadaan terencat. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
rencat
Kata Terbitan : merencatkan, terencat, kerencatan, perencatan, perencat,


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
inhibitrencatPerubatanTiadaMelambat, menyekat atau menghalang sesuatu fungsi atau aktiviti.
inhibitrencatKejuruteraanTiadaTiada
inhibitrencatKomputerTiadaTiada
inhibitrencatPentadbiran PerniagaanTiadaTiada

Kembali ke atas