Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : (téntakel) (Bio) cuaran mudah lentur yg terdapat pd tubuh haiwan tertentu spt siput dan sotong, berfungsi sbg reseptor deria, penangkap makanan dsb. (Kamus Dewan Edisi Keempat)


Definisi : /téntakel/ ist cuaran lembut dan mudah lentur yg terdapat pd tubuh haiwan tertentu, spt siput dan sotong, berfungsi sbg alat deria, utk menangkap mangsa, utk bergerak dsb. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata tentakel

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (3)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah MABBIM (2)

Istilah Bahasa Melayu (13)

Kamus Sains (1)

Ensiklopedia (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
polypidepolipidGeologiTiadaBahagian-bahagian autozooid briozoa yang mengalami penggantian berkala, iaitu tentakel, sarung tentakel, salur alimentari, perototan bersekutu, dan ganglion saraf.
tentacletentakelPertanianTiadaTiada
tentacletentakelPerubatanTiadaTiada
contractile tentacletentakel mengecutPerikananTiadaTiada
first tentaclestentakel pertamaKimiaTiadaTiada
tentacular clubcota tentakelPerikananTiadaTiada
extratentacular buddingpertunasan luar tentakelPerikananTiadaTiada
extratentacular budputikan luar tentakelGeologiTiadaTiada
gastropodgastropodGeologiTiadaSatu kelas siput yang tak simetri, dengan kepala yang ketara, yang mempunyai tentakel, kaki yang leper, dan satu cangkerang selalunya bergelung secara berpusar.
intratentacular buddingpertunasan intratentakelGeologiTiadaPembentukan polip karang skleraktin yang baru melalui penginvaginatan cakera asal induk di dalam gelang tentakel yang mengelilingi mulutnya.
12

Kembali ke atas