Display virtual keyboard interface
 

Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[tung.kai] | توڠکاي

Definisi : Mn bahagian badan dr pangkal paha hingga tapak kaki, kaki; menungkai 1. merebahkan kerbau dll se-sudah diikat kakinya; 2. = ~ tapak ki mengatur langkah, berjalan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata tungkai

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (1)

Kamus Bahasa Inggeris (2)

Istilah MABBIM (4)

Istilah Bahasa Melayu (39)

Kamus Sains (1)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
lower limanggota bawahPerubatanTiadaBahagian tubuh yang terdiri daripada paha, tungkai bawah dan kaki. Sin: tungkai
cauda equina syndromesindrom kauda ekuinaPerubatanTiadaSindrom akibat kecederaan pada kauda ekuina yang menyebabkan berlakunya kelainan refleks di bahagian tungkai, pengeluaran tinja tidak terkawal, retensi air kencing, hilang fungsi seksual, hilang sensori di bahagian perineum, lemah tungkai dan lumpuh saraf peroneal. Keadaan ini boleh bersifat sementara atau kekal.
legtungkai bawahPerubatanTiadaBahagian anggota bawah di antara lutut dengan pergelangan kaki.
legtungkai bawahPerubatanTiadaBahagian anggota bawah di antara lutut dengan pergelangan kaki.
recession limbtungkai rosotanGeografiTiadaTiada
rising limbtungkai meningkatGeografiTiadaTiada
overturned limbtungkai terlungkupGeografiTiadaTiada
limb (hydrograph)tungkai (hidrograf)GeografiTiadaTiada
lower limbstungkaiPerubatanTiadaLihat anggota bawah.
overturned limbsayap terbalik , tungkai terlungkupGeologiTiadaSayap lipatan melampau yang terbalik.
1234

Kembali ke atas