[da.yus] | دايوس

Definisi : hina dan keji (sifat atau perbuatan): hanya laki-laki ~ sahaja yg membenarkan isterinya mencari wang dgn jalan tidak halal; mendayus menghinakan, mengejikan, me­rendahkan, mencerca; kedayusan perihal (sifat) dayus: yg kekal dlm masyarakat yg jahil itu ialah kebatilan, ~, kebodohan dan fitnah serta hasad dengki. (Kamus Dewan Edisi Keempat)