[jin.jit] | جينجيت
Definisi : Jw; berjinjit, berjinjit-jinjit berdiri (berjalan) dgn hujung jari kaki sahaja yg berjejak ke tanah, berjengket-jengket; terjinjit-jinjit terjengket-jengket: Puan Milah ~, takut jatuh kerana papan anak-anak tangga itu tipis-tipis belaka. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[jin.jit] | جينجيت
Definisi : ; menjinjit menjinjing, membimbit: gadis itu kelihatan ~ sebuah bungkusan di sebelah tangan kanannya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[jin.jit] | جينجيت
Definisi : ; menjinjit mencubit sambil menarik (getah, telinga, dll), memulas. (Kamus Dewan Edisi Keempat)