[ke.rit] | کريت
Definisi : bunyi spt bunyi orang mengerit (menggores) sesuatu dgn benda tajam; mengerit menggigit berdikit-dikit, mengerip, mengunggis (bkn tikus dll); mengeritkan; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll), menggertakkan (menggeratkan) gigi; kerip. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.rit] | کريت
Definisi : ; ~ dayung = belalang ~-~ sj belalang (yg berbunyi kerit-kerit pd waktu malam). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.rit] | کريت
Definisi : ; mengeritkan; ~ gigi menggeserkan gigi (kerana marah dll). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)