[ca.rang] | چارڠ
Definisi : bahagian spt ranting yg melingkarlingkar yg tumbuh pd batang pokok menjalar (labu, sirih, dll); bercarang-carang mencuar-cuar, bercerancangan: ~ spt tanduk rusa; mencarang 1. spt carang; 2. memetik sirih carang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ca.rang] | چارڠ
Definisi : ; mencarang menjadi panas (bkn cahaya matahari). (Kamus Dewan Edisi Keempat)