[ke.bat] | کبت
Definisi : ikat, bebat, balut; ~ pinggang Mn ikat pinggang; se~ bagai sirih Mn sekata, sepakat; mengebat mengikat, membebat, membalut; ~ erat membuhul mati prb menetapkan sesuatu aturan atau perjanjian yg tidak dapat diubah lagi; ~ erat-erat membuhul mati-mati prb membuat perjanjian hendaklah dgn sempurna; ~ sekebat erat, melangkah selangkah sampai, berkata sepatah sedang prb orang yg tetap pendiriannya; mengebatkan menjadikan sesuatu sbg kebat, mengikatkan; terkebat 1. terikat, terbebat, terbalut; 2. ki terlibat (dlm sesuatu perkara); pengebat alat utk mengikat (membebat, membalut); tali ~ tali pengikat. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.bat] | کبت
Definisi : ; ~-kebit tidak pernah diam (selalu bergerak, bekerja, dll). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.bat] | کبت
Definisi : 1 = pengebat benda yg digunakan utk mengikat atau utk membebat sesuatu: ~ pinggang tali pinggang. 2 kumpulan benda yg diberkas atau yg diikat; ikat: se~ sirih. mengebat mengikat; membebat: ~ kayu api. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)