Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ran.cung] | رنچوڠ

Definisi : berhujung lancip, runcing dan tajam (pensel dll); merancung 1. meraut (memotong, mengasah) supaya rancung; 2. semakin ke hujung semakin rancung: hujung kayu yg ~ . (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
rancung
Rujuk :runcing

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (5)

Istilah Bahasa Melayu (10)

Perkhidmatan +

Peribahasa

Putih di luar,
     kuning di dalam.

Bermaksud :

Baik pada lahirnya, tetapi hatinya jahat. (Peribahasa lain yang sama makna: Pepat di luar, pancung [= rancung] di dalam).

 

Lihat selanjutnya...(2)





© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.