[sen.tung] | سنتوڠ

Definisi : Mn 1. erat, rapat; ~ pelalai sj ubat guna-guna yg menyebabkan perempuan tidak mahu berkahwin atau beroleh jodoh; ~ pintu palang pintu; 2. sj baji utk menegangkan kulit rebana (gendang); menyentung mengenakan (memasang) sen-tung. (Kamus Dewan Edisi Keempat)