[sung.kup] | سوڠکوڤ
Definisi : = penyungkup sesuatu (barang yg berongga di dalamnya spt tudung saji dll) yg digunakan utk menutup, tudung; bersungkup ditutup dgn sungkup, bertudung: nasi yg telah lama dihidangkan di meja makan masih ~ dgn tudung saji; menyungkup, menyungkupi menutup dgn sungkup, menudung, menutup: ~ makanan dgn tudung saji; menyungkupkan menutupkan sesuatu pd, menudungkan; tersungkup tertutup dgn sungkup dll, tertudung; sungkupan sj bakul utk menyungkup pakaian (yg dikeringkan dll). (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[sung.kup] | سوڠکوڤ
Definisi : 1 = penyungkup benda spt tudung saji yg digunakan utk menutup sesuatu; tutup; tudung. 2 = sungkupan bahan-bahan organik (spt rumput kering) yg digunakan utk menutup permukaan tanah di sekeliling anak pokok dsb utk mengekalkan kelembapan tanah. menyungkup menutup atau menudung seluruhnya sekali: Dia telah ~ hidangan itu dgn tudung saji. menyungkupkan menjadikan sesuatu sbg sungkup; menutupkan sesuatu pd. tersungkup tertutup dgn sungkup; telah disungkup. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)