[an.té.sé.den] | انتيسيدن

Definisi : (antéséden) 1. sesuatu (peristiwa, keadaan dsb) yg berlaku atau wujud sebelum sesuatu (peristiwa, keadaan dsb) yg lain, yg masing-masing berkaitan antara satu sama lain: satu lagi ~ harga diri ialah pencapaian akademik; 2. (Lin) kata, frasa, atau klausa yg dirujuk oleh kata ganti nama yg mengikuti­nya, mis Shuhada ialah anteseden bagi dia dlm ayat meskipun Shuhada lulus pepe­riksaan itu, dia gagal mendapat tempat di universiti. (Kamus Dewan Edisi Keempat)