[béa] | بيا

Definisi : (béa) 1. wang yg dibayar oleh pemilik kapal dll; ~ pelabuhan wang yg dibayar oleh pemilik kapal utk kegunaan pelabuhan; 2. Id cukai yg dikenakan ke atas barang yg dieksport; ~ meterai Id cukai yg merupakan setem; ~ warisan cukai ke atas harta benda yg diwarisi. (Kamus Dewan Edisi Keempat)