[be.ngap] | بڠڤ
Definisi : 1. pekak (kerana masuk air dlm telinga dll); 2. tidak nyaring atau jernih bunyi (wang syiling dll); 3. sukar bercakap (kerana malu dll), gagap; 4. bodoh kerana sukar mengerti dan mempelajari sesuatu: kalau ~ sangat, tentu ITM tidak menerimakau. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[be.ngap] | بڠڤ
Definisi : 1 berasa pekak (sementara) disebabkan air masuk dlm telinga, selepas mendengar bunyi yg sangat kuat dsb. 2 agak bodoh (sukar mengerti atau menerima pelajaran). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)