[be.ra.ja.kan] | براجاکن
Definisi : mengabdikan diri kpd, beraja kpd: segala orang Melaka terlalu sangat kasih dan setuju ~ beliau; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[be.ra.ja.kan] | براجاکن
Definisi : mempunyai atau menganggap seseorang sbg raja; beraja kpd; bertuankan: Orang Melaka sangat kasih akan beliau dan setuju ~ beliau. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)