Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.bun.tut.bun.tut] | بربونتوت - بونتوت

Definisi : (dgn) yg satu (seorang) mengikuti di belakang yg lain, beruntun-runtun, berderet-deret: berjalan ~; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ber.bun.tut.bun.tut] | بربونتوت - بونتوت

Definisi : berbaris atau beratur beramai-ramai satu di belakang yg lain; berbanjar-banjar; berturut-turut. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata berbuntut-buntut