Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.tang.kai] | برتڠکاي

Definisi : mempunyai atau memakai tang­kai: dia hanya sempat mengutip buah rambutan yg ~ sahaja; senduk kayu yg ~ panjang digunakan utk mengacau jem. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bertangkai

Puisi
 

Apa bunga tiada bertangkai,
     Tanam budak tepi perigi;
Sama biasa main di pantai,
     Haram tak takut berpantang mati.


Lihat selanjutnya...(6)
Peribahasa

Kalau bertangkai boleh dijinjingkan.

Bermaksud :

Bukti yang dapat dipakai sebagai punca sesuatu penyelidikan.

 

Lihat selanjutnya...(3)