[bu.mi.pu.te.ra] | بوميڤوترا
Definisi : anak negeri, peribumi;membumiputerakan menjadikan sesuatu bersifat, milik dsb bumiputera, memperibumikan: ada saranan utk ~ beberapa syarikat asing yg beroperasi di negara ini;kebumiputeraan perihal bumiputera, yg berkaitan dgn sifat-sifat bumiputera, keperibumian. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[bu.mi.pu.te.ra] | بوميڤوترا
Definisi : anak tulen dr sesebuah negara; peribumi. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)