Definisi : ; mencatuk 1. mematuk (memagut) dgn muncung atau paruh: budak itu dicatuk ular; 2. mengatuk (melukai, menetak, menakuk, dll) dgn hujung benda yg tajam: ~ batang getah; jangan dicatuk dgn yg tajam, cencang dgn yg majal prb menasihati orang jangan dgn perkataan yg tajam-tajam, tetapi dgn lembut dan berulang-ulang kali. (Kamus Dewan Edisi Keempat)