[ce.kah] | چکه
Definisi : merekah, pecah-pecah (bkn buah-buahan, kulit, dll); mencekah 1. = bercekah; 2. memecahkan (dgn mengapit kedua-dua belah tangan): ~ buah manggis; 3. melebarkan (membuka) sudut (kangkang dll), membelah, menguakkan: cekahlah tulang itu dan dedahkan alat-alat pembiakannya; ~ buah durian. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ce.kah] | چکه
Definisi : rekahan atau retak pd kulit, buah-buahan dsb. bercekah merekah atau pecah-pecah (ttg kulit, buah-buahan dsb). mencekah 1 memecahkan sesuatu dgn mengapitnya dgn kedua-dua belah tangan: ~ manggis. 2 membuka sudut (kangkang dsb); menguakkan: ~ pangsa durian. 3 menarik kuda-kuda senapang atau pistol supaya dpt menembak. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)