[ké.kéh] | کيکيه
Definisi : (kékéh); terkekeh-kekeh ketawa berdekah-dekah, tergelak-gelak, terbahak-bahak: para hadirin ~ segirang hati; Udin ~ kesukaan; kekehan bunyi (suara) terkekeh-kekeh: ~nya memecah kesepian malam itu. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ké.kéh] | کيکيه
Definisi : /kékéh/; terkekeh-kekeh tertawa dgn suara yg kuat. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)