[ke.lan.cu.ngan] | کلنچوڠن
Definisi : keadaan yg tidak tulen (betul, jujur, dll), kepalsuan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ke.lan.cu.ngan] | کلنچوڠن
Definisi : 1 keadaan atau hal lancung; kepalsuan. 2 keadaan atau sifat curang; kecurangan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)