[kom.pé.ten] | کومڤيتن
Definisi : (kompetén) IB 1. cekap, layak, dapat menjalankan tugas dgn sempurna; 2. berhak (berkuasa) melakukan atau memutuskan sesuatu; kekompetenan keadaan atau hal kompeten: keakuran dan ~ sains. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[kom.pé.ten] | کومڤيتن
Definisi : (kompéten) (Udg) layak atau berkuasa di sisi undang-undang utk memberikan keterangan, membicarakan dsb (bkn mahkamah, saksi atau hakim): Mahkamah Rayuan tersilap apabila memutuskan Mahkamah Syariah bukan mahkamah yg ~ utk membicarakan kes berkenaan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[kom.pé.ten] | کومڤيتن
Definisi : /kompéten/ mempunyai kebolehan, pengetahuan dan kemahiran utk melakukan sesuatu dgn cekap atau dgn jayanya: Para pelajar yg ~ akan diberi sijil pengiktirafan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)