Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[kon.tang.kan.ting] | کونتڠ - کنتيڠ

Definisi : terbuai-buai, terayun-ayun (spt barang yg tergantung pd tali yg panjang); terkontang-kanting terbiar seorang diri tanpa haluan, bimbingan dsb: memang sudah nasib aku, apabila tua ~; rasa malunya tidak terkira apabila banyak mata memandangnya ~ seorang diri. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[kon.tang.kan.ting] | کونتڠ - کنتيڠ

Definisi : dlm keadaan terbuai-buai atau terayun-ayun (spt barang yg tergantung pd tali yg panjang). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata kontang-kanting