Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[man.jur] | منجور

Definisi : 1. dapat menyembuhkan dgn segera (ubat dll), mujarab, mustajab; 2. mempunyai kuasa atau daya yg kuat (doa, jampi, dll), sakti: manteranya ~; 3. boleh mematikan dgn segera, bisa: anjing itu mati kerana termakan racun yg ~ itu; kemanjuran perihal manjur (ubat, doa, jampi, dll): ubat dan suntikan itu tidak terjamin ~nya. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[man.jur] | منجور

Definisi : 1 dpt menyembuhkan penyakit dgn lekas (bkn ubat dll); mujarab. 2 dpt mendatangkan faedah atau guna (bkn jampi, doa); makbul. 3 dpt mematikan dgn cepat (bkn racun dll); bisa. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata manjur