[me.man.cut.kan] | ممنچوتکن
Definisi : mengeluarkan air dll dgn deras, memancarkan, memancurkan: belerang itu akan menjadi cair dan dipancutkan keluar oleh udara yg ditekan masuk; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[me.man.cut.kan] | ممنچوتکن
Definisi : mengeluarkan air dll dgn deras (kerana tekanan tinggi); memancarkan: Monyet itu ~ air dr paip ke arah kami. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)