[mem.be.la.kang.kan] | ممبلاکڠکن
Definisi : 1. = memperbelakangkan menempatkan di belakang, lwn mendahulukan: saya tidak meminta supaya didahulukan, tetapi saya tidak pula hendak dibelakangkan; 2. mensia-siakan, meninggalkan, tidak menghiraukan: mereka ~ janji; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[mem.be.la.kang.kan] | ممبلاکڠکن
Definisi : meletakkan di belakang; mengemudiankan; tidak mendahulukan; menunda: Janganlah ~ sesuatu usaha yg perlu dilaksanakan segera. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)