[me.nang.kup.kan] | منڠکوڤکن
Definisi : meletakkan menangkup, menelungkupkan, meniarapkan: cangkir itu ditangkupkannya di atas meja; dia pun meniarap ~ mukanya ke bantal; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[me.nang.kup.kan] | منڠکوڤکن
Definisi : meletakkan menangkup; menelungkupkan (pinggan mangkuk dll). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)