[me.nga.bul.kan] | مڠابولکن
Definisi : memperkenankan (permohonan doa, kehendak, dsb), mempersetujui, meluluskan: moga-moga Tuhan akan ~ permohonanku ini; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[me.nga.bul.kan] | مڠابولکن
Definisi : membenarkan permintaan dll; meluluskan; mengizinkan: Semua permintaan ulama itu telah dikabulkan oleh Sultan Aceh. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)