[meng.Öa.jaib.kan]/ | مڠعجاءيبکن
Definisi : 1. menimbulkan rasa hairan, menghairankan, menakjubkan: kejadian itu sungguh ~; 2. menganggap (memandang sbg) ajaib: tak guna ~ kuasa Tuhan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[meng.Öa.jaib.kan]/ | مڠعجاءيبکن
Definisi : 1 menghairankan; menakjubkan. 2 memandang sesuatu sbg ajaib. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)