[meng.gen.ting.kan] | مڠݢنتيڠکن
Definisi : 1. menyebabkan genting (kecil atau sempit di tengah-tengah); 2. menyebabkan genting (tegang), menegangkan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[meng.gen.ting.kan] | مڠݢنتيڠکن
Definisi : 1 menyebabkan (menjadikan) kecil atau sempit di tengah-tengah; menyebabkan hampir putus: Tarikan yg kuat telah ~ tali itu. 2 menyebabkan tidak mesra (ttg perhubungan dll); menegangkan; meruncingkan (keadaan). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)