[mu.fa.ra.qah] | مفارقه
Definisi : Ar 1. perbuatan berhenti drpd mengikut imam (dlm solat berjemaah) dan meneruskan solat secara bersendirian kerana sebab-sebab yg dibolehkan; 2. keadaan tinggal berasingan antara suami isteri sementara menunggu keputusan mahkamah syariah. (Kamus Dewan Edisi Keempat)