[pe.nu.nu] | ڤنونو

Definisi : alat yg diguna­kan utk menunukan; bahagian (peli­ta, dapur dsb) yg mengeluarkan api; pembakar. ~ gas bahagian yg bermuncung atau berlubang tempat keluarnya gas yg menjadi bahan bakar, mis pd dapur gas. ~ Bunsen penunu gas yg digunakan dlm makmal sains yg berupa tiub (drpd logam) dan mempunyai injap udara di bahagian bawahnya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)