[ra.cau] | راچاو
Definisi : ; meracau, meracau-racau bercakap dgn tidak tentu fasal (tidak keruan) ketika demam dll, mengigau: sepanjang sakitnya dia ~; kemeracauan perihal meracau. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ra.cau] | راچاو
Definisi : Mn selalu bergerak-gerak, lincah, rencah. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ra.cau] | راچاو
Definisi : ; meracau bercakap yg bukan-bukan (ketika sakit dll); merepek. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)