[reng.kah] | رڠکه
Definisi : rekah, belah, retak: dinding rumahnya telah ~; rerak ~ rosak dan pecah-pecah; merengkah menjadi retak, merekah, (ber)belah: tanah sawah ~ kerana kemarau kuat; rengkahan belahan, rekahan, tetakan: ada kelipan api yg spt mahu menyelinap keluar dr ~ dinding-dinding buluh. (Kamus Dewan Edisi Keempat)