[ring.ki/] | ريڠکيق

Definisi : bunyi kuda yg bunyinya kuat, langsing dan panjang, biasanya apabila dlm keadaan ketakutan atau teruja; meringkik berbunyi ringkik (kuda dll): se­ekor kuda ~ diiringi uakan beberapa ekor lembu; ringkikan bunyi kuda meringkik, ringkik: beliau berangkat sendirian sambil me­na­jam­­kan pendengaran kalau-kalau ter­dengar bunyi ~ kuda. (Kamus Dewan Edisi Keempat)