[ring.kus] | ريڠکوس

Definisi : Jk; meringkus 1. mengikat kaki dan tangan, mengikat kaki binatang yg hendak disembelih; 2. bp menangkap, me­nahan, mem­­bekuk (penjahat dll): tugas polis ialah memelihara keamanan, ~ penjahat, me­nangkap pencuri; 3. ki memakai (men­curi) barang yg diamanahkan, menggelapkan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)