[tra.kéa] | تراکيا
Definisi : (trakéa) (Bio) tiub yg menyalurkan udara masuk ke dalam paru-paru vertebrat, batang tenggorok. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[tra.kéa] | تراکيا
Definisi : /trakéa/ ist 1 tiub dr larinks ke bronkus yg menyalurkan udara yg disedut ke paru-paru. 2 tiub dlm badan serangga dsb yg menyalurkan udara dr spirakel ke tisu-tisu. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)