Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.ke.jian] | ککجين

Definisi : sifat (perbuatan) yg keji, keburuk­an, kehinaan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ke.ke.jian] | ککجين

Definisi : keadaan atau sifat keji; keburukan; kehinaan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)

Kamus Bahasa Melayu

KataTakrifSumber
kekejiankeadaan atau sifat keji; keburukan; kehinaan.Kamus Pelajar Edisi Kedua
kekejiansifat (perbuatan) yg keji, keburuk­an, kehinaan.Kamus Dewan Edisi Keempat
kekejiankeadaan atau sifat keji; keburukan; kehinaan.Kamus Pelajar
kehinaankeadaan hina; kekejian: Ia jatuh ke lembah ~.Kamus Pelajar Edisi Kedua
kelucahankecabulan, kehinaan, kekejian.Kamus Dewan Edisi Keempat
kehinaankeadaan hina; kekejian: Ia jatuh ke lembah ~.Kamus Pelajar
kedurjanaanperbuatan durjana (jahat, keji), kejahatan, kekejian: kekotoran dan ~ hatinya sudah pun terdedah;Kamus Dewan Edisi Keempat
kecemaran1. kekotoran; 2. keburukan (nama dll), kekejian: ia hendak melindungi keluarganya drpd ~ yg dilakukan oleh orang lain;Kamus Dewan Edisi Keempat
kedurjanaanperbuatan yg jahat (keji); sifat durjana; kejahatan; kekejian: ~ diktator itu sudah diketahui orang.Kamus Pelajar Edisi Kedua
kekotoranperihal kotor (tidak bersih), ke­burukan, kecemaran, kekejian: ~ udara boleh menyebabkan penyakit; buku tersebut mengandungi peristiwa-peristiwa yg menggambarkan ~ moral;Kamus Dewan Edisi Keempat
123

Kembali ke atas