Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu



Definisi : sj kuih (dibuat drpd tepung beras, santan, dan gula) yg digoreng dgn acuan tembaga, kuih goyang, kuih ros. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (8)

Istilah Bahasa Melayu (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Glosari Dialek Johor (3)

Glosari Dialek Kedah (4)

Glosari Dielek Melaka (2)

Perkhidmatan +


Glosari Dialek Kedah

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
kembang[kEm.bAN]kata namasejenis kuih tradisi daripada tepung beras dan gula yang digoreng menggunakan acuan tembaga yang berbentuk bunga kiambang, kuih loyang, kuih ros; kiambang, sarang tebuan.   
kiambang[ki.jAm.bAN]kata namasejenis kuih tradisi daripada tepung beras dan gula yang digoreng menggunakan acuan tembaga yang berbentuk bunga kiambang, kuih loyang, kuih ros; kembang, sarang tebuan.   
sarang tebuan[sA.ÒAN t«.bu.wAn] sejenis kuih tradisi daripada tepung beras dan gula yang digoreng menggunakan acuan tembaga yang berbentuk bunga kiambang, kuih loyang, kuih ros; kembang, kiambang.   
bunga geti[bu.NA g«.ti] sejenis bentuk gubahan (dengan tangan) motif bunga daripada tepung adunan, untuk membuat kuih kering (dibakar atau digoreng).La ni orang dok buat lagi kue kerin bentok bunga geti, baulu ikan, loyang dengan peneram.[lA ni .ÒAN do/ bu.wAt lA.gi kue k«.Òin b«n.to/ bu.NA g«.ti bu.wAh hu.lu i.kAn lo.jAN d«.NAn p«.nE.ÒAm]Pada masa ini kita masih lagi membuat kuih kering bentuk bunga geti, baulu ikan, loyang dan peneram.

Kembali ke atas