Stevens, Wallace (1879–1955) ialah pemuisi Amerika. Dia menggambarkan manusia sebagai makhluk yang hanya hidup di dunia tanpa harapan untuk dihidupkan semula. Menurut pandangan Steven, manusia setiap kali menghadapi alam yang kelihatan tidak berbeza, ketentuan kematian mereka sendiri, dan kesedaran mereka tentang akhlak dan fizikal di sekeliling mereka. Manusia diselamatkan daripada situasi magik yang berpotensi dengan menggunakan imaginasi. Imaginasi boleh memberi makna kepada kekeliruan realiti. Imaginasi juga boleh menemui keindahan dalam alam yang tidak berbeza pemikiran tentang kematian dengan berasa takjub kerana masih hidup. Stevens meneroka kebaikan hidup yang berimaginasi dalam puisinya yang agak mudah seperti “Sunday Morning” dan “The Emperor of Ice Cream”, dan dalam puisi-puisi yang lebih panjang, lebih kompleks seperti “The Man with the Blue Guitar” dan “Esthétique du Mal”. |