[ter.seng.kang] | ترسڠکڠ

Definisi : 1. terbuka sentiasa kerana di-sengkang (mulut dll); 2. terletak atau terhenti melintang (pd kerongkongan dll), menyeng-kang: penuh di dlm mulutnya dgn nasi dan daging serta sekerat tulang kerbau ~ di mulutnya; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ter.seng.kang] | ترسڠکڠ

Definisi : 1 terbuka kerana disengkang (bkn mulut dll). 2 terletak melintang (spt tulang pd kerongkongan): Dua tiga kali dia menelan nasi kepal utk melalukan tulang ikan yg ~ di tekaknya. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)