Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[me.ran.cu.kan] | مرنچوکن

Definisi : menjadikan tidak teratur, mencampuradukkan, mengacaukan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[me.ran.cu.kan] | مرنچوکن

Definisi : menjadikan rancu; mencampuradukkan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
rancu (adjektif)
Bersinonim dengan kacau, bercampur aduk, bercampur baur, bercelaru, cacamerba, kecoh, kelam-kabut, karau, tidak tentu arah, tidak tentu hala;,
Kata Terbitan : merancukan, kerancuan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (6)

Perkhidmatan +