Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.ka.cauan] | ککاچاوان

Definisi : keadaan kacau, keadaan tidak teratur (tidak aman dsb), kejadian yg merosak­kan (mengganggu) ketenteraman, kerusuhan: melawat tempat berlakunya ~; kepelbagaian ejaan utk satu bahasa tentulah menimbulkan ~ sahaja; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ke.ka.cauan] | ککاچاوان

Definisi : keadaan kacau; kerusuhan: Selepas itu, tidak ada lagi ~ yg berlaku di negara itu. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
kacau
1. Bersinonim dengan kusut
( bercampur aduk, tunggang-langgang, bercelaru, tidak teratur, kalut, tidak tersusun, tidak tertib, )
(adjektif:)
Berantonim dengan kemas

2. Bersinonim dengan gaul
( karih, karau, aduk, baur, campur, kacuk, timbuk, )
(kata kerja:)

3. Bersinonim dengan gelisah
( bingung, buncah, rusuh hati, )
(adjektif:)
Berantonim dengan tenang

4. Bersinonim dengan huru-hara
( haru-biru, gempar, gawat, honar, rusuh, ribut, heboh, kecoh, tidak tenteram, tidak aman, )
(adjektif:)
Berantonim dengan tenteram

Kata Terbitan : berkacau, mengacau, mengacaukan, kekacauan, pengacau,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (111)

Kamus Bahasa Inggeris (33)

Istilah MABBIM (6)

Istilah Bahasa Melayu (30)

Kamus Thai Melayu Dewan (1)

Artikel Akhbar (13)

Artikel Majalah (5)

Ensiklopedia (8)

Buku (3)

Khidmat Nasihat (8)

Glosari Dialek Kelantan (1)

Perkhidmatan +